TAMAN ITU

Ku telusuri jalan kecil
Di taman itu
Ku dengari
Unggas bersiul-siul
Tapi tidak seceria unggas di taman lain
Suaranya seakan merintih
Meraih simpati

Ku teruskan lagi langkahku
Kali ini
Ku dengari
Sungai berkata-kata
Melontarkan rasa ketidakenakan hatinya
Menghamburkan amarah
Melemparkan kata-kata sinisnya

Ku ikutkan gerak kaki
Yang terus melangkah
Ku dengari
Pokok-pokok ketawa mengejek
Sambil daunnya tiada henti
Gugur jatuh ke bumi

Kini baru ku mengerti
Mengapa ia begitu
Dahulu taman itu bahagia
Namun kerana yang datang adalah perosak
Taman itu telah hilang serinya
Jika dahulu ia bercahaya
Kini ia malap
Jika dahulu ia subur
Kini ia layu

Penghuni taman itu
Menangis dan terus menangis
Tiada siapa mengerti
Tiada siapa ambil peduli

Saat itu
Ia hanya menunggu
Jika ada yang mampu
Menghentikan tangisannya
Atau ia sahaja yang terus merajuk
Sehingga lenyap
Terkubur ke bumi

p/s: ni sajak yg sy wat utk kursus Kewartawanan yg sy amik kat tmpat sy bljr...
siap kene present kat depan g tu sambil mendeklamasikn sajak nih...
lecturer nak dgr gak sore ku yg merdu (hahaha)..so present je lah...
yg lawak nyer...kawan siap rakam g...sy sndiri pon malu nak tgk rakamn tu ahaks...